شرکت سانگ یانگ قدمتی به اندازه تاریخ خودروسازی کره جنوبی و دیگر برندهای مطرح این کشور دارد که از زمان تأسیس در ۱۹۵۴ تاکنون، با فراز و نشیب‌های زیادی روبرو بوده است. این شرکت در ابتدا سازنده ماشین‌الان سنگین راه‌سازی، اتوبوس و کامیون بود که بعدها به سمت تولید خودروهای سواری و مخصوصا کلاس کراس‌اوور پیش رفت، اما با بحران‌های مالی مختلف روبرو شد و چندبار دست به دست شد.
در سال ۱۹۸۷یک شرکت انگلیسی به نام پنتر وست‌ویندز (Panther Westwinds) سهامدار اصلی سانگ‌یانگ شد و آغازگر همکاری نزدیک آن‌ها با مرسدس بنز و ساخت موسو در ۱۹۹۳ گردید. سانگ‌یانگ در سال ۱۹۹۷ به غول صنعتی آن دوران کره جنوبی یعنی شرکت دوو فروخته شد؛ اما در نهایت با ورشکستگی دوو در سال ۱۹۹۹، طراحی و تولید خودرو در آن تعطیل بود تا این که با حضور قدرت بزرگ خودروسازی هند، شرکت تاتاموتورز در دوو، سانگ یانگ هم جان تازه‌ای گرفت و با مدل‌های رکستون و کایرون در حدود سال‌های ۲۰۰۲ به بازار جهانی بازگشت. سرانجام در سال ۲۰۱۱، ۷۰ درصد سهام سانگ یانگ به دیگر خودروساز بزرگ هند، ماهیندرا فروخته شد و از آن زمان تاکنون مبدل به چهارمین خودرو ساز کره جنوبی با تولید بیش از ۱۲۰ هزار دستگاه در سال شده است.
امروز در بازار جهانی، مدل تیوولی مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین محصول سانگ یانگ به حساب می‌آید. نام این خودرو برعکس عبارت (I Love it) به معنی «این را دوست دارم» است و البته نام شهری معروف و قدیمی در ناحیه لاتزیو، نزدیک رم پایتخت ایتالیا نیز هست. تیوولی علاوه بر کره، در سراسر اروپا و حتی بازار مشکل‌پسند انگلستان فروش خوبی دارد و گفته می‌شود برای تولید آن بیش از ۴۲ ماه تحقیق و بررسی صورت گرفته و ۲۸۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری شده است. تیوولی جوایز متعددی برای طراحی بدنه و عملکرد فنی خود کسب کرده که آخرین آن‌ها عنوان بهترین خودروی خانوادگی جهان از نگاه موسه VAB کشور بلژیک بوده است. مدل جدید این خودرو با پسوند XLV و چهره‌ای ارتقاءیافته همراه با آپشن‌های بیشتر، به تازگی عرضه جهانی شده و احتمالا سال ۹۶ وارد ایران خواهد شد.
پیشرانه و قوای فنی
در بازار جهانی، سانگ یانگ تیوولی با دو پیشرانه ۱.۶ لیتری عرضه می‌شود که یکی بنزینی و دیگری دیزل است. نوع بنزینی با کد XGi160 مسلما بیشترین فروش را داشته و در کشورمان نیز موجود است که ۱۲۴ اسب بخار قدرت و ۱۵۷ نیوتن‌متر گشتاور دارد. استاندارد NVH برای این پیشرانه بسیار عالی ارزیابی شده است و دلیل آن تنظیم دقیق زنجیر تایم (تسمه تایم زنجیری) به نظر می‌رسد. لازم به توضیح است که NVH مخفف Noise, vibration, and harshness به معنی صدای اضافی، لرزش و اصطلاحا غرش موتور به هنگام فشار بر پدال گاز یا کار در ایست کامل است که پایین بودن عدد آن نشان از آرامش پیشرانه دارد.
از سویی دیگر این موتور با فناوری VIS همراه شده که مخفف variable intake system به معنی سامانه مکش متغیر است و بسته به نیاز خودرو و نوع حرکت آن (در حال شتاب‌گیری یا حرکت با سرعت ثابت) مقدار متفاوتی از مخلوط بنزین و هوا را به داخل سیلندرها می‌فرستد تا مصرف سوخت و عملکرد موتور بهینه شود. بخش پایینی پوسته موتور تیوولی هم با آلیاژ آلومینیوم و از طریق تزریق تحت فشار ساخته شده است که وزن آنرا کاهش و انتقال حرارت را افزایش می‌دهد.
همه چیز در داخل کابین رنگ و بوی آشنای کره‌ای‌ها را دارد. مثل اکثر خودروهای کره‌ای وقتی که در داخل تیوولی جای می‌گیرید با داشبوردی شلوغ اما خوش‌منظر مواجه می‌شوید.
البته کیفیت قطعات و متریال بکار رفته در داخل خودرو از جنس پلاستیک خشک هستند و چندان رضایتمندی افراد سختگیر را جلب نمی‌کنند اما کیفیت مونتاژ کاملاً مناسب است.
برخی المان های کابین تیوولی را می توان تا حدودی الهام گرفته از سانتافه نسل سوم دانست. برای مثال خطی که از بالای صفحه نمایشگر وسط داشبورد آغاز شده و تا بالای رودری‌های جلو ادامه پیدا کرده، عیناً در سانتافه به چشم می خورد. اما این الهام‌گیری‌ها به نقطه قوت تیوولی بدل شده‌اند؛ چراکه در حین ایجاد فضایی مناسب، به قدری ماهرانه انجام صورت گرفته‌اند که به سختی می توان به آن‌ها پی برد.
طراحی کلی کابین به دلیل استفاده از قطعات آلومینیوم رنگ و پنل میانی مشکی براق (که البته به شدت مستعد جذب لک و اثر انگشت است) خوب و تا حدودی لوکس از آب درآمده که در این بین فرمان D شکل تیوولی نیز به نوبه خود دلربایی می کند و بسیار خوش دست ظاهر می‌شود.
این فرمان میزبان دکمه‌های کنترل کروز کنترل، سیستم صوتی و پاسخ‌گویی به تلفن همراه بوده و با بهره‌گیری از سیستم کمکی برقی می‌تواند در 3 حالت رانندگی تنظیم شود. به این ترتیب راننده تیوولی می‌تواند بسته به شرایط رانندگی خود، نحوه واکنش فرمان را تغییر دهد.
صندلی‌های پوشیده از چرم مصنوعی، در سه رنگ قرمز، کرم و مشکی قابل سفارش هستند. صندلی‌های تیوولی به طرز عجیبی راحت بوده و از نقاط قوت کابین توولی حساب می‌شوند. البته کمبود امکان تنظیم برقی صندلی‌های جلو تا حدی آزاردهنده است
تیوولی با این جعبه‌دنده و البته بنزین وطنی، ۱۳.۵ ثانیه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت زمان لازم دارد؛ در حالی که در بروشورهای خارجی ۱۲ ثانیه برای آن ذکر شده و نهایت سرعت آن ۱۷۰ کیلومتر در ساعت است .
مدارک مورد نیاز برای خرید و فروش ماشین دست دوم